Vogels kunnen gemerkt worden om individuele herkenning mogelijk te maken ten behoeve van studie van trek, gedrag, enzovoort. Er zijn drie vormen van ringen: 1) kleine metalen stripjes worden met een speciale tang om de tarsus (soms ook tibia) gebogen; 2) kleurringen, die doorgaans van celluloid of darvic gemaakt worden, worden op dezelfde wijze om een vogelpoot heen geklemd en kunnen in het veld een populatie of individu herkenbaar maken zonder de vogel te hoeven terugvangen; 3) gesloten ringen worden gebruikt door kooivogelhouders, waarbij de gesloten ring om de poot van een nestjong wordt geschoven. Als de poot volgroeid is kan de ring niet meer worden afgenomen en is voor altijd duidelijk wie de (oorspronkelijke) eigenaar van de vogel was. Een andere techniek die af en toe wordt toegepast is het merken van vogels met (kunststof) vleugelflappen of halsringen. Deze hebben dezelfde functie als kleurringen, namelijk een individu in het veld herkenbaar maken zonder hem te moeten vangen om de ring af te lezen.

Alternative forms voor ring : geringd, ringen.